Loading...

12, ఫిబ్రవరి 2018, సోమవారం

భస్మధారికి మంగళమ్!

కందము-
చిత్మునాశివు మీదనె
పొత్తిలిలో బిడ్డయట్లు పొందికనిడుమా!
త్తిలఁజేసెడు నింద్రియ
మిత్తెఱగుననే స్థిరపడ మేలగు నమ్మా!

ఉత్పలమాల-
శ్రుఁ జింతఁ జేయుటకునే సమయమ్మను నేమమేటి, కీ
శ్వరమైన దేహమును మ్ముచు నుండెడు మూర్ఖవాదనల్
విశ్ములెల్ల నిండినవి, వెల్గుల నింపుచు నెల్లెడన్, సదా
యాశ్సితమ్ముగా జగము న్నిటి కావగ వేడుదున్ శివా!  

సీసము -
నాతికి నిట్టుల ర్మిలి భావము
 నింపితె, న్యాయమె నీకు స్వామి? 
శీల పవనము చెంతకు చేరగ
  మబ్బుగా కురిసెనె, మత వాన!
భూలి కాదది పుష్కల నీరము
 కల్గిన సంద్రము! లసిపోయె!
రాతిగ నీమది క్తినిఁగోరక
 యుండినన్ మేలగు నొప్పికొందు.

ఆటవెలది- 
ఱవు వున్న చోట గౌరవమ్ము కలుగు,
వానకైన నెట్టి ఱదకైన!
డలిలోన కురువ కానరాదు తుదకు,
నానవాలు లేక నంతరించు.  


చంపకమాల-

రి మరి మాయలందుననె మానసమిట్టుల సొక్కుచుండె, నే
చిరుచిరు కంపనమ్ములకొ చిత్రముగా కదలాడు పత్రమై,
రిగమ తాళమందుకొని ప్పుడు చేయక యాడు పాదమై!
గురువని నమ్ముకొందు నిను, కొంచెము నిశ్చలతత్వమీయరా! 

పంచచామరము-

దా జపించు శక్తినిమ్ము స్వామి, మార్గమందు నా
మ్ము తప్పకుండఁ నన్ను పాలనమ్ము సేసి, నీ
మ్ముఁ జేర్చుమింక నన్ను, పావనంపు సన్నిధిన్,
దీయ విన్నపమ్ము నొక్క మారు యాలకించుమా!

మత్తకోకిల-

శ్వేవర్ణుకు సుందరేశుకు శీతయద్రి నివాసుకున్
పాకమ్ముల నుండి గాచెడు స్మధారికి నీశుకున్
నా పమ్ముల లక్ష్యమౌ భవనాశుకున్ నగధారికిన్
జోలందును మంగళమ్ములఁ జూచి ఇచ్చెడువానికిన్.
-----లక్ష్మీదేవి.

3 కామెంట్‌లు:

  1. కవిత బాగుందండి. “బోన్సాయ్” ఒక దారుణమైన ప్రక్రియ. నిషేధించదగిన సోకాల్డ్ కళ అని నా అభిప్రాయం కూడా.

    ఇదే అంశం మీద మా ఆఖరి తమ్ముడు విన్నకోట రవిశంకర్ “కుండీలో మర్రిచెట్టు” అనే కవిత 1983 లో వ్రాశాడు. తన కవితల సంకలనానికి కూడా ఇదే పేరు పెట్టాడు. తరవాత ఈ కవిత “ఈమాట” వెబ్ పత్రికలో కూడా వచ్చింది. ఆ లింక్ ఈ క్రింద ఇస్తున్నాను. వీలయితే చూడండి.

    కుండీలో మర్రిచెట్టు

    http://eemaata.com/em/library/kumdilo/311.html

    రిప్లయితొలగించండి
  2. ధన్యవాదాలండి. ఈ ఆర్ద్రమైన కవితను చదివాను. ఆకాశాలకు పెరిగే చెట్ల స్వత్వాన్ని అంతం చేయడమే ఇది. దీన్ని కళ అనడానికి మనసొప్పదు.

    రిప్లయితొలగించండి