బోన్ 'సాయమా?' గాయమా?

          అప్పుడెప్పుడో అస్సామీ కవితను  అనువదించి పంపితే ఆంధ్రభూమి లో 2016 నవంబరు 13 నాడు ప్రచురింపబడింది.

ఈ పాత కవితను గుర్తు తెచ్చినవారికి కృతజ్ఞతలు.

     వృక్షాన్ని దైవసమానంగా పూజించడం ఒకటైతే, మనలాగే ప్రాణమున్న దానిగా భావించడం నాకు ఎక్కువ ఇష్టం. మొక్కలు, చెట్లు తమ ఆకులు, కొమ్మలతో పలకరిస్తాయి నీళ్ళు పట్టేటపుడు.
       అటువంటి కొమ్మలను త్రుంచడానికో ఇలా వంచడానికో ఆలోచించి బోన్ సాయ్ అంటూ కావాల్సినంత భూమి ఉన్న దేశాల్లో కూడా మానుగా పెరగవలసినదాన్ని పొట్టిగా కుండీల్లో పెంచే వారి పై అస్సామీ కవి దేవ్ ప్రసాద్ తాలూక్ దార్ గారు ఈ కవితాస్త్రాన్ని సంధించారు.
         నా అనువాద కథ ప్రచురింపబడిన సాహిత్య అకాడమీ వారి మాసపత్రిక 'సమకాలీన భారతీయ సాహిత్య' లోనే ఈ కవిత యొక్క హిందీ అనువాదం చూసి, నా భావాలకు దగ్గరగా ఉండడం చూసి తెలుగులోకి అనువదించాను.
లింక్ ఇదీ.

http://www.andhrabhoomi.net/content/sahiti-263

వేర్లు

వేళ్లను కాళ్లు చాచుకోనీ హాయిగా
బోన్‌‘సాయ’మా? అది గాయమా?
చిగురుటాకులు, చిట్టిరెమ్మలు
చేతులు చాస్తూ
గగన శ్రేణులనెక్కుతుంటే
మురిసిపోనీ
కళ్లతో చూడలేకపోతే పోనీ
నీళ్ల బాసలాడనీ!
చిగురుటాకులు చిట్టి రెమ్మలు
గాలి వాటుల పాటపాడగా
తాము చూడని వేళ్ల మేళ్లను వేనోళ్ళ పొగడగా
మనసు తీరగా పెరగనీ
మట్టి లోతులను అందుకోనీ!
రంగురంగుల పళ్లు పువ్వుల
నిండు జగతిది కానరానిది
తాము చూడగా లేకపోయినా
జనుల కనులకు వేడ్క గూర్చుచూ
సంతసించనీ!

అస్సామీ మూలం: దేవ్ ప్రసాద్ తాలుక్ దార్ తెలుగు అనువాదం: బుసిరాజు లక్ష్మీదేవి దేశాయి

******
వేర్ల వైపు నుంచి వ్రాసినట్టుగా - చిగురుటాకులు రెమ్మలు ఆకాశంవైపు పెరుగుతుంటే కళ్ళారా చూళ్ళేకపోయినా నీళ్ళందించి వేళ్ళు తృప్తి పడనీ, తాము అసలే చూడని వేర్లు  చేసే మేలును కొనియాడుతూ అవి పెరగనీ, తమ కు జన్మ ఇచ్చిన మట్టిని వేళ్ళద్వారా అందుకోనీ  అని అర్థం.