జగతిని మనియెడు జనులను మురిపెము
మిగులగ కనునట మినుకునయన
ముగమున వెలుగులు ముగియని కలుములు
పగలును నిసియును పసిడినయన
యుగముల కొలదిగ నొకపరి యొకపరి
కమితము నగుపరి కరుణనయన
నగవులఁ గురియుచు నటనలు సలుపుచు
వగపుల నణచును వరదనయన
సిరులు దొరలఁ గనును చెలువపు లయలను
తరళమొలుకఁ గనును దయిత యతని
మరులు కురియఁ గనును హరియెడ ప్రియముగ
కరమునొసగు నతని కనుల నిలిచి.
-లక్ష్మీదేవి
సర్వలఘుసీసము.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి