Loading...

20, ఫిబ్రవరి 2014, గురువారం

పాలకుండలో విషపు చుక్కలు


పాలకుండలో విషపు చుక్కలు
జాలిగుండెలో విషాద ఛాయలు
 కన్నుల వెంట కారిన కన్నీళ్ళు
గుండెల మంటల నెగదోయుచున్నవీ...వగ పెంచుతున్నవీ...

మనదీ రాజ్యం మనదీ రాష్ట్రం యనెడి మాటలు కల్లలు కల్లలు
మనలో మనకే సఖ్యత లోపం ధనపు ముల్లెల యాశలు కొల్లలు
ఘనత వహించిన పదవుల కొఱకై చీరుతున్న పదునైన ముల్లులు

చేజారినవెన్నో  హిమవనులు, తక్షశిలలు విభజన వాదుల ఆకాంక్షల కొలుములకు...
బీజాలవి  పక్కన బల్లెపు పెనువృక్షాలకు ఆరని జ్వాలల శత్రుత్వఫలములకు...
మోజూ మోహము- మనదని రాజ్యము పిల్లల మనసుల పెంచగనేలా త్రుంచగనేలా?

 

8, ఫిబ్రవరి 2014, శనివారం

మయూరుని సూర్యశతకము-పదకొండవభాగము-అర్థము- సమాప్తము

96. ఏతత్పాతాళపఙ్కప్లుతమివ తమసైవైకముద్గాఢమాసీ
దప్రజ్ఞాతాప్రతర్క్యం నిరవగతి తథాలక్షణం సుప్తమన్తః
యాదృక్సృష్టేః పురస్తాన్నిశి నిశి సకలం జాయతే తాదృగేవ
త్రైలోక్యం యద్వియోగాదవతు రవిరసౌ సర్గతుల్యోదయో వః ॥

అర్థము

యద్వియోగాత్= ఏ పని ఎడబాటు వలన , ఏతత్ త్రైలోక్యం = ఈ మూడు లోకములు, భువనత్రయము, పాతాళపంకప్లుతమివ= పాతాళలోకమందలి బురదతో పూయబడినదానివలె, తమసా= చీకటితో, ఏకం= ఏకమైనదై, ఉద్గాఢం= మునిగినది, ఆసీత్ = అయినదో, మరియు అప్రజ్ఞాతాప్రతర్క్యం= తెలియబడనిదై, ఊహింపవీలుకానిదై, నిరవగతి = గమనము లేనిదై, తథా= అట్లే, అలక్షణం = గురుతులు లేనిదై, అన్తస్సుప్తం=లోపలనిద్రించునదై యున్నదో, మరియు సృష్టేః పురస్తాత్ = సృష్టికి పూర్వము, నిఖిలం= సమస్తమును , యాదృక్ =ఎట్టిదయి యున్నదో , నిశినిశి = ప్రతి రాత్రి యందును , తాదృగేవ జాయతే= అట్టిదే యగుచున్నదో , అసౌ = అట్టి ఈ, సర్గతుల్యోదయః = సృష్టితో సమానమయిన ఉదయము గల, రవిః =సూర్యుడు, వః = మిమ్ము, అవతు= రక్షించుగాక.

భావము (నాకు తెలిసి)
ఏ సూర్యోదయము లేనట్లయితే , ఈ మూడు లోకములు పాతాళలోకపు మొత్తం బురద పూయబడినట్లుగా, చీకటిలో మునిగిపోతాయో, అంతే కాక ఊహింపవీలే లేనంతగా కంటికి ఏమీ కనిపించనట్లుగానూ, నిద్రలో మునుగుట వలన గమనము ఆగి పోయినదై, సృష్టి కి మొదలు ఉన్నట్లుగా మారి పోతుంటాయో, అవే లోకములను తిరిగి ఉదయముతో సృష్టిని ఆరంభించినట్టుగా అగుపించేవిధంగా చేయగల ఆ సూర్యుడు మిమ్ము రక్షించుగాక.
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

97. ద్వీపే యోస్తాచలోస్మిన్భవతి ఖలు స ఏవాపరత్రోదయాద్రి
ర్యా యామిన్యుజ్వ్జలేన్దుద్యుతిరిహ దివసోన్యత్ర తీవ్రాతపః సః
యద్వశ్యౌ దేశకాలావితి నియమయతో నో తు యం దేశకాలా
వవ్యాత్స స్వప్రభుత్వాహితభువనహితో హేతురహ్నామినో వః ||

అర్థము
యః = ఏది, అస్మిన్ ద్వీపే= ఈ ద్వీపమందు , అస్తాచలో=  సూర్యునకస్తమయ పర్వతము, భవతి= అగుచున్నదో, స ఏవ= అదియే, అపరత్ర= వేరొక ద్వీపమందు, ఉదయాద్రిః = సూర్యునకుదయించు పర్వతమగుచున్నది. మరియు ఇహ= ఈ ద్వీపమందు, యా= ఏది, ఉజ్జ్వలేందుః = చంద్రుడు ప్రకాశించుచున్న, యామినీ= రాత్రియగుచున్నదో, సా= అది, అన్వత్ర= యింకొకద్వీపమున, దీప్తాతపః = ఎండమండుచున్న, దివసః = పగలగుచున్నది, దేశకాలౌ= దేశకాలములు , యద్వశ్యే= ఎవనికి వశములగుచున్నవో, ఇతి= అని ,యం= ఎవనిని, నోతు, నియమయతః =నియమింపకున్నదో, సః= అట్టి స్వప్రభుత్వాహీత భువనహితః= తన ప్రభుత్వము చేత జగత్తుకు హితము చేయు , అహ్నాంహోతుః= పగళ్ళకు హేతువయిన, ఇనః= సూర్యుడు, వః= మిమ్ము, అవ్యాత్= రక్షించుగాక.

భావము(నాకు తెలిసి)
అనేక ద్వీపముల నిలయమైన ఈ భూమియందు ఒకద్వీపమున సూర్యుడస్తమించిన పర్వతమే మరియొక ద్వీపమున ఉదయించిన పర్వతమగుచున్నది. (అనగా మనకు పడమరగా కనిపించునది పడమటి దేశాలకు తూర్పు అగుచున్నది). ఒకద్వీపమందు చంద్రుడు వెలిగే రాత్రిగా ఉండగా, మరొకద్వీపమందు ఎండమండే పగలగుచున్నది. ఈవిధముగా భూమిని వసించే జనులు దేశకాలములకు వశులై (లోబడి) ఉన్నారు. కానీ ఎవ్వనినైతే దేశకాలములు వశము చేసుకొనజాలవో అట్టి దినకరుడైనవాడు తన ప్రభుత(పాలన) చేత  మిమ్ముల రక్షించుగాక.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

98. వ్యగ్రై రగ్ర్య గ్రహేన్దు గ్రసనగురు భరైర్నో సమగ్రైరుదగ్రైః
ప్రత్యగ్రై రీషదుగ్రై రుదయగిరిగతో గోగణైర్గౌరయన్‌ గామ్‌
ఉద్గాఢార్చిర్విలీనామర నగర నగగ్రావ గర్భామివాహ్నా
మగ్రే శ్రేయో విధత్తే గ్లపయతు గహనం స గ్రహగ్రామణీర్వః ॥

అర్థము

యః = ఎవడు, అహ్నాం అగ్రే = పగళ్ళ మొదళ్ళ యందు (ప్రాతఃసమయములందు), ఉదయగిరి గతః = ఉదయాచలమున నున్నవాడై, వ్యగ్రైః = జాగరూకములయినవియు, అగ్రైరర్గ్యగ్రహెన్దుగ్రసన గురుభరైః =  యెదుటనున్న కుజాది గ్రహములును చంద్రుని మ్రింగు మహాకార్యభారము కలిగినవియు గ్రహాదుల కాంతినతిశయించివని అర్థము) ,నో సమగ్రైః = సంపూర్ణములు కానివియు (అప్పుడే ఉదయించుచుండుట చేత), ఉదగ్రైః = గొప్పవియు, ప్రత్యగ్రైః = కొత్తవియు, ఈషదుగ్రైః =  కొంచెము తక్షణములయినవియునగు , గోగణైః = కిరణసమూహముల చేత , గాం= భూమిని గౌరయన్ = తెల్ల బరచుచు , ఉద్గాఢార్చిర్విలీనామర నగర నగగ్రావగర్భాం ఇవ= (సూర్యుని) గండశిలలను గర్భమున ధరించినదో అనునట్లు , విధత్తే  = చేయుచున్నాడో, సః = అట్టి, గ్రాహగ్రామణీః = గ్రహపతి అయిన సూర్యుడు , అగ్రేః = ముందు, వః = మీ యొక్క , గహనం = పాపమును , గ్లపయతు = క్షీణింపజేయు గాక.

వివరణము
సాధారణముగా సూర్యోదయసమయమున తెల్లవారుచున్నదందురు . అంతవరకు చీకట్లో అంతయు నల్లగానుండును. సూర్యోదయములో భూమి యంతయు తెల్లవారును. అప్పుడు నగరాదులు భూమి గర్భముననుండును. కవి యిచ్చట గర్భిణి అగు స్త్రీ తెల్లల్నగుటను ధ్వనింపజేసినాడు.

భావము (నాకు తెలిసి)

గండశిలలను గర్భమున ధరించినట్లున్న భూమిని తన క్రొంగొత్త లేత శ్వేత కిరణములతో తెల్లబరచు కుజాది గ్రహపతి అయిన సూర్యుడు మీ పాపములను క్షయము చేయుగాక. ( ఈ పద్య భావం మరింత పరిశీలించి వ్రాయవలసి ఉన్నది.)

=====================================
99. యోనిః సామ్నాం, విధాతా మధు రిపు, రజితో ధూర్జటిః శంకరోసౌ,
మృత్యుః కాలో,అలకాయాః పతిరపి ధనదః, పావకో జాతవేదాః
ఇత్థం సంజ్ఞా రివిత్థాది వద మృతభుజాం యా యదృచ్ఛాప్రవృత్తా
స్తాసామేకోభిధేయ స్తదనుగుణగుణైర్యః స సూర్యోవతాద్వః ॥

అర్థము
విధాతా= బ్రహ్మ, సామ్నాం = సామములకు (సామవేదములకు) , యోనిః = కారణము, ముధురిపుః = విష్ణువు, అజితః = ఓడిపోవనివాడు, ధూర్జటి = శివుడు , శంకరః = శుభములు కలుగ జేయువాడు, మృత్యుః =మృత్యుదేవత, కాలం= కలనా స్వభావము కలది (లోకములను పరిణామ శీలములుగా చేయు స్వభావము కలది) , అలకాయాః పతిః అపి = అలకాపట్టణమునకు పతియగు కుబేరుడు, ధనదః = ధనము నిచ్చువాడు , జాతవేదాః = అగ్ని పావకః , (పవిత్రముగా చేయువాడు), యిత్థం= ఈ ప్రకారముగా, అమృతభుజాం= దేవతల యొక్క , యాః సంజ్ఞాః = ఏ పేరులు, (డబిర్ధాది వత్ డబిర్ధాది శబ్దముల వలె ), యదృచ్ఛా ప్రవృత్తాః =యదృచ్చచేత ప్రవర్తించినవో (సార్థకములు కాక ప్రవర్తించినవో యని), తా సామేవ= ఆ పేరులకే (పేళ్ళకే) , అనుగతః గుణగణైః= తనకున్న గుణముల చేత, యః = యెవడు , అభిధేయః = చెప్పదగిన వాడయి యుండెనో, సః= అట్టి, సూర్యః = సూర్యుడు  , వః = మిమ్ము ,అవతాత్= రక్షించుగాక.

తాత్పర్యము
బ్రహ్మాది దేవతలకున్న "సామములకు కారణము" అని మొదలుగానున్న ఆయా పేరులు సార్థకములు కావు , ఆ నామధేయములన్నియును సూర్యునికే అన్వర్థములని , డిద్ధడబిద్ధవంటి శబ్దముల కర్థము లేదు. బ్రహ్మదేవతలకున్న సామయోని అజిత, శంకరాది నామములు డిద్దడబిద్దాదులు వంటివే , సూర్యునకయినచే అవి సార్థకములయినవి.

భావము (నాకు తెలిసి)

సామములకు కారణస్వరూపుడని బ్రహ్మను, ఓడిపోనివాడని మధురిపు(విష్ణువు)ను, శుభములనిచ్చు వాని శం కరుడని , కలనాస్వభావము (మార్పుకుకారణము) గా కాలమును, కుబేరుని ధనప్రదాత యని, అగ్నిని పావకు(పవిత్రముగా చేయువా)డని, ఈ రీతులుగా ఏ ఏ పేరులు దేవతలకున్నవో అంతకన్నా ఎక్కువగా సూర్యభగవానునకు అవి సక్రమంగా నిరూపించబడతాయని ,అట్టి సూర్యుడు మిమ్ముల రక్షించుగాక.

*************************************
100. దివః కిం బాన్ధవః స్యాత్ ప్రియసుహృద థవాచార్య ఆహోస్విదర్యో
రక్షా చక్షుర్ను దీపో గురురుత జనకో జీవితం బీజమోజః
ఏవం నిర్ణీయతే యః క ఇవ న జగతాం సర్వథా సర్వదాసౌ
సర్వాకారోపకారీ దిశతు దశశతా భీషు రభ్యర్థితం వః  ॥

అర్థము
జగతాం = లోకములకు ,దేవః కిమ్= దేవుడా , బాంధవః స్యాత్ బంధువగునా, అధవా= లేక ప్రియసుహృత్ = ప్రియమైన మిత్రమా ! ఆర్యః = కులదైవతమా, రక్షా = రక్షణమా (రక్షకుడా అని) చక్షుః ను= నేత్రమా? దీపః= దీపమా, గురు= అజ్ఞానాంధకారమును పోగొట్టువాడా, ఉతః= లేక జనకః = తండ్రియా? జీవితః= జీవితమా ! బీజం= కారణమా ! మోజః = బలమా! ఏవః= ఈ ప్రకారము ,యః= ఎవడు , కిమితి = ఏ ఒక్కటి అని న నిర్ణీయతే= నిర్ణయింపబడకున్నాడో, అసౌ = అట్టి ఈ సర్వభాసర్వద= అన్ని విధములుగా అన్నిటిని యిచ్చునట్టి సర్వాకారోపకారీ , అన్ని ఆకాశముల ఉపకారము చెయు దశశతభీషుః = సహస్రకిరణములు గల సూర్యుడు, వః= మీకు అభ్యర్థితం = కోరబడినదానిని,  దిశతు= యిచ్చుగాక.

భావము (నాకు తెలిసి)
లోకములకు ఆ సూర్యుడు దేవుడా/బంధువా? ప్రియస్నేహితుడా/ కులదైవమా? రక్షణమా/ నేత్రమా, దీపమా/ అంధకారమును పోగొట్టువాడా? లేక తండ్రియా/ జీవితమా, బీజమా/ బలమా ? ఈ ప్రకారపు కొలతలవి రవిని అంచనా వేయుటకై చాలవు. వీటిల్లో ఒకటిగా ఎవడు నిర్ణయింపబడకుండా నిలిచినాడో అట్టి సర్వోపకారి అయిన వాడే  ఆ సూర్యుడే , అట్టి సహస్ర కిరణములు గల సూర్యుడు , మీకు కోరినవి యిచ్చుగాక.

ఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽ
                             ___ఫలశ్రుతి______
101. చత్వారింశత్ ప్రభాయాస్త్రయమథచ పునర్వాజినాం షట్కయుక్తం
పశ్చాన్నేతుర్ ద్విషట్కం పునరపిచ దశస్యందన స్త్ర్యైకముక్తం
భూయోష్టౌ మండలస్య , స్ఫుటమథంచ రవేర్వింశతి శ్శ్రీమయూరే
ణేత్థం ప్రాతః పఠేద్యశ్శతకమనుదినః సూర్యసాయుజ్యమేతి ॥


అర్థము
ప్రభాయాః = ప్రభయొక్క (సూర్యప్రభను గురించి), చత్వారింశత్త్రయం = నలుబది మూడు (శ్లోకములు), అథచ పున= తరువాత మళ్ళీ, వాజిన= గుఱ్ఱముల యొక్క (గుఱ్ఱములను ) గూర్చి, షట్కం= ఆరు, ఉక్తం= చెప్పబడినది (బడినవి), పశ్చాత్ =తరువాత, నేతుః = అనూరునకు, ద్విషట్కం= పండ్రెండు , పునరపిచ = మరియు , స్యందనస్య= రథము యొక్క (గురించి) , దశ ఏకం= పదునొకండు , ఉక్తం= చెప్పబడినది, భూయః = తరువాత, మండలస్య = మండలముయొక్క (గూర్చి) , అష్టౌ= యెనిమిది , అధచ= తరువాతను, స్పుటం= స్ఫుటముగా, రవేః = సూర్యునకు గాను, వింశతిః = యిరువది, ఇత్థమ్= యిట్లు , శ్రీమయూరేణ= శ్రీమయూరకవి చేత, ఉక్తం= చెప్పబడిన , శతకం= శతకమును, యః= ఎవడు , అనుదినం= ప్రతిదినమందు ,ప్రాతః =ఉదయమున , పఠేత్ =పఠించునో, వాడు సూర్యసాయుజ్యం = సూర్యసాయుజ్యంను, ఏతి = పొందును.

భావము

సూర్యప్రభను గురించి నలభైమూడు, గుఱ్ఱముల గురించి ఆరు, అనూరుని గురించి పండ్రెండు, రథము గురించి పదునొకండు, భూమండలమును గురించి యెనిమిది, తర్వాత రవి గురించి స్పష్టముగా ఇరవై గా శ్రీ మయూరకవి చేత చెప్పబడిన ఈ శతకమును ఎవరు ప్రతిదినము ఉదయమున పఠించునో వాడు సూర్యసాయుజ్యమే పొందును.

 ఫలశ్రుతి (పాఠాంతరము)

101. శ్లోకా లోకస్య భూత్యై శతమితి రచితాః శ్రీమయూరేణ భక్య్తా
యుక్తశ్చైతాన్పఠేద్యః సకృదపి పురుషః సర్వపాపైర్విముక్తః
ఆరోగ్యం సత్కవిత్వ మపి మతులబలం కాన్తి మాయుః ప్రకర్షం
విద్యామైశ్వర్యమర్థం సుతమపి లభతే స్తోత్ర సూర్యప్రసాదాత్‌ ॥

భావము (నాకు తెలిసి)
ఎవరైతే సంకల్పశుద్ధిగా శ్రీమయూరకవి చేత రచింపబడిన ఈ శతకాన్ని చదివినచో సర్వపాపములనుండి విముక్తులగుదురు. మరియు ఆరోగ్యం, సత్కవిత్వం, అతులబలం, తేజస్సు, ఆయువు, విద్యా, ఐశ్వర్యం, అర్థం, సంతానమును సూర్యభగవానుని ప్రసాదం వల్ల లభిస్తాయి.
                             
                                                  శుభమ్ భూయాత్ ॥
౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౿౨


3, ఫిబ్రవరి 2014, సోమవారం

మయూరుని సూర్యశతకము- పదవభాగము-అర్థము

91. భూమిం ధామ్నో,భివృష్య్టా జగతి జలమయీం, పావనీం సంస్మృతావపి,
యాగ్నేయీం దాహశక్య్తా, ముహురపి యజమానాం యథాప్రార్థితార్థైః,
లీనామాకాశ ఏవామృతకరఘటితాం ధ్వాన్తపక్షస్య పర్వ
ణ్వేవం సూర్యోష్టభేదాం భవ ఇవ భవతః పాతు బిభ్రత్స్వమూర్తిమ్‌ ||

అర్థము

ధామ్నాః= తేజస్సునకు, భూమిం=భూమి అయినదియు, జగతి = లోకమునందు, అభిదృష్ట్యా= వర్షించుటచేత, జలమయీం= జలరూపమగునదియు (జలమును అని) మరియు, సంస్మృతౌ = సంస్మరించుట యందు (ఇతరులు తనను స్మరించినపుడు అని) , పావనీం= వాయుసంబంధమగు దానిని (పావనీం అనుటచేత స్మరించుటచే పవిత్రులుగా చేయునదియు అని శబ్దచ్ఛలము చేత గూడ గ్రహింపవచ్చును.) ,దాహశక్త్యా= దహింపఁజేయు శక్తి చేత, ఆగ్నేయీం= అగ్నిసంబంధమగునదియు, ముహురపి=మాటిమాటికిని , ప్రార్థితార్థైః= కోరబడిన కోరికలచేత, యాజమానాత్మికాం=యజ్ఞము చేయుదాని రూపమగునదియు(యజ్ఞము చేయువాడు ప్రార్థించుట చేత దానికిష్టసిద్ధులు కలుగఁజేయుట చేత ఇట్లు చెప్పబడినది), ఆకాశే= ఆకాశమునందు, లీనాం = కలిసియున్నదియు (ఆకాశమున కలసియుండుట చేత ఆకాశమయమగు మూర్తిని అని) , ధ్వాన్తపక్షస్య పర్వణి= కృష్ణపక్షము యొక్క పర్వదినమున (అమావాస్యయందు), అమృతకరఘటితాం= చంద్రునితో కూడుకొన్నదియునగు, ఏవం= ఈ విధముగా, అష్టభేదాం= ఎనిమిది విధములగు, స్వమూర్తిం=తన స్వరూపమునకు, భవ ఇవ=శివునివలె, దధత్=ధరించిన, సూర్యుడు, భవతః= మిమ్ము, పాతుమ్= రక్షించుగాక.

వివరణము-- భూమి , జల, అగ్ని, వాయు,ఆకాశ, యజమాన, సూర్యచంద్రులు శివుని అష్టమూర్తులని చెప్పిరి. ఆయాస్వభావసామర్థ్యవిశేషములలో సూర్యుని యందు ఈ ఎనిమిది విశేషములున్నవి.అందుచేత కవి సూర్యునిశివునితో పోల్చినాడు.ఈ విషయమున కాళిదాసశాకుంతలమున ప్రార్థనారూపముననున్న "యా సృష్టిస్పష్టురాద్యా" అనెడి శ్లోకమును స్మరింపవలసినది.

భావము (నాకు తెలిసి)
స్వయముగా తేజోభూమి యైనదియు, వర్షానికి కారణమగుచూ జలరూపి యైనదియు, స్మరింపబడి పవిత్రులను జేయుటవలన ( వాయువు తోడ్పాటు వల్లనే ధ్వని ఉత్పన్నమగుటచేత స్మరణకు కారణమై) వాయురూపియైనదియు, దహించు శక్తి గలిగి యుండుటచేత అగ్నిరూపమనియు, ప్రార్థింపబడి కోరికలు తీర్చగలుగుటచేత యజమానస్వరూపమై, ఆకాశములోనుండుటచేత ఆకాశరూపియై,కృష్ణపక్ష అమావాస్యరోజు చంద్రునితో కలిసి యేక స్వరూపమై, అష్టమూర్తిరూపాలనును ధరించి శివునివలెభాసించుచున్నాడో ఆ సూర్యుడు మిమ్ము రక్షించుగాక.
----------------------------------
92. ప్రాక్కాలోన్నిద్రపద్మాకరపరిమళనావిర్భవత్పాదశోభో
భక్య్తా త్యక్తోరుఖేదోద్గతి దివి వినతాసూనునా నీయమానః
సప్తాశ్వాప్తాపరాన్తాని యధిక్రమ మధరయన్యో జగన్తి స్తుతోలం
దేవైర్దేవః స పాయాదపర ఇవ మురారాతిరహ్నాం పతిర్వః ॥
అర్థము
యః=ఎవడు, ప్రాక్కాలోన్నిద్రపద్మాకరపరిమళనావిర్భవత్పాదశోభః= (సూర్యుని పక్షమున) ప్రాతఃకాలమున పద్మములు వికసించిన కొలనుతో కూడుటచేత ఆవిర్భవించిన కిరణముల శోభ కలవాడై (విష్ణువు పక్షమున) పద్మాఅనగా లక్ష్మీదేవి యొక్క కరముల కలయిక చే ఆవిర్భవించిన పాదశోభ కలవాడు), మరియు త్యక్తోరుశోకోద్గతి = (సూర్యపక్షమున)ఊరు అనగ తొడలు, దానివలన కలుగు శోకమును విడచి (విష్ణుపక్షమున) గొప్పశోకము కలుగుటను విడచి, భక్త్యా= భక్తితో దివి= ఆకసమునందు, వినతాసూనునా=(సూర్యపక్షమున), అరుణుని చేత , (విష్ణుపక్షమున) గరుత్మంతుని చే, తనీయమాన=కొనిపోవబడుచున్నవాడై, మరియు (సూర్యపక్షమున) సప్తాశ్వాప్తాపరాన్తాని=ఏడు గుర్రములచేత పొందబడిన పరలోకముల అంచులు (తుదలు) గల , జగన్తి= జగత్తులను, అధికం=ఎక్కువగా, అధరయన్=క్రిందుగా చేయుచున్నవాడై, (విష్ణుపక్షమున) ఆశుఆప్త అపర అన్తాని=శీఘ్రముగా  పొందబడిన పరలోకముల అంతములు కల జగత్తులను, సప్త=ఏడింటిని, క్రిందుగా చేయువాడు అని, [విశేషణమున సప్తాశ్వాన్త అనుదానిని ,సప్తాశ్వా ఆప్త అనియు, సప్త ఆశు ఆప్త అని పదచ్ఛేదమందు భేదము] మరియు, దేవైః = దేవతల చేత, అలం= మిక్కిలి, స్తుతః= స్తుతింపబడుచున్నాడో, (ఈ విశేషణము ఇరువురికి సమమే), సం= అట్టి, అపరః= మురారాతిః ఇవ= ఇంకొక విష్ణువు వలెనున్న , అహ్నాంపతిః= సూర్యుడు, వః = మిమ్ము , పాయాత్= రక్షించుగాక.

భావము (నాకు తెలిసి)
ఈ శ్లోకములో కవి సూర్యునికి , విష్ణువు నకు ఉన్న సామ్యాన్ని నిరూపిస్తూ, ఇరువురికీ అభేదమని ప్రతిపాదన చేస్తున్నారు.
(సూర్యుని పక్షమున) ప్రాతఃకాలమున వికసించిన పద్మములతో నిండిన కొలనుతో తన కిరణములు కలువగా జనించిన శోభకలిగిన వాడైన, తొడలు లేవను శోకమును విడిచి ఆకసములో తనను భక్తితో కొనిపోవుచున్న అరుణుడను సారథిని కలిగినవాడైన, పరలోకపు అంచులనందుకున్న ఏడుగుఱ్ఱములను బూన్చిన రథముపై నెక్కుటచేత లోకములన్నింటిని అధోలోకములు చేయగలిగినవాడై, [విశేషణమున సప్తాశ్వాన్త అనుదానిని ,సప్తాశ్వా ఆప్త అనియు, సప్త ఆశు ఆప్త అని పదచ్ఛేదమందు భేదము], దేవతలందరి చేత స్తుతింపబడినవాడైనట్టి సూర్యభగవానుడు మిమ్ము రక్షించుగాక!

(విష్ణువు పక్షమున) ప్రభాతకాలములో విరిసిన పద్మము వంటి లక్ష్మీదేవి కరములతో అలంకృతమైన పాదశోభ కలిగినవాడైన, అతి పెద్దశోకమును విడిచి తనను భక్తితో కొనిపోవుచున్న గరుత్మంతుడను సారథిని కలిగినవాడైన, పరలోకపు అంచులను దాటగలిగి ఏడు లోకములను అధోలోకములుగా చేయగలిగిన వాడై,[విశేషణమున సప్తాశ్వాన్త అనుదానిని ,సప్తాశ్వా ఆప్త అనియు, సప్త ఆశు ఆప్త అని పదచ్ఛేదమందు భేదము], దేవతలందరి చేత స్తుతింపబడినవాడైనట్టి విష్ణుభగవానుడు మిమ్ము రక్షించుగాక!
-------------------------
93.యః స్రష్టాపాం పురస్తాదచలవరసమభ్యున్నతేర్హేతురేకో
లోకానాం యస్త్రయాణాం స్థిత ఉపరి పరం దుర్విలన్య్ఘేన ధామ్నా
సద్యః సిద్య్ధై ప్రసన్నద్యుతిశుభచతురాశాముఖః స్తాద్విభక్తో
ద్వేధా వేధా ఇవావిష్కృతకమలరుచిః సోర్చిషామాకరో వః ||

అర్థము

యః =ఎవడు, అపాం= నీటిని సృజించినాడో,(సూర్యుడు వర్షించి నీటిని సృష్టించును) బ్రహ్మ " అప ఏవ న సర్జాదౌ" అను ప్రమాణము నీటినే మొదట సృష్టించును.) మరియు, అచల వరసమభ్యున్నతేః = ఉదయాద్రి యొక్క ఔన్నత్యమునకు , ఏకః హేతుః= తానొక్కటే హేతువైనాడో ? (సూర్యుడు ఉదయించి ఉదయాచలమను గౌరవము కలిగించినాడు , బ్రహ్మ ఎత్తైన కులపర్వతములను సృజించి హేతువగుచున్నాడు. మరియు, యః= ఎవడు, దుర్విలంఘేన = ఇతరులు మీరుటకలవికాని, ధామ్నా= తేజస్సు చేత , త్రయాణాం లోకానాం= మూడులోకములకు పరం మిక్కిలి, ఉపరిస్థితః= పైన నున్నవాడో (బ్రహ్మపక్షమున)ధామ్నాః= స్థానము చేత అని చెప్పవలెను మరియు, ప్రసన్న ద్యుతి శుభచతురాశాముఖః = (సూర్యపక్షమున) తన ఉదయము వలనప్రసన్న కాంతి తోప్రకాశింపజేసిన నాలుగు దిక్కుల యొక్క ముఖములు గలవాడు), సః =అట్టి ఆవిష్కృత, కమలరుచిః= కమలముల కాంతిని ఆవిష్కరింపజేసిన (సూర్యుడు వికసింపజేసి పద్మముల కాంతి నావిష్కరించువాడు , బ్రహ్మపీఠముగా జేసుకొని పద్మకాంతికి కారణమయినవాడు, ద్వేధావిభక్తః వేధాః ఇవ =రెండుగా విభజింపబడిన బ్రహ్మవలెనున్న (రెండవబ్రహ్మ అని), అర్చిషాం ఆకరః= సూర్యుడు ,సద్యః=తక్షణం, వః= మీ యొక్క , సిద్ధైన= సిద్ధికొరకు, స్తాత్= అగుగాక.

భావము (నాకు తెలిసి)
ఈ పద్యములో కవి సూర్యునికి బ్రహ్మతో గల సామ్యమును గురించి వివరిస్తూ, సూర్యుని ఉత్తమత్వాన్ని నిరూపిస్తున్నాడు.
 సూర్యుడు వర్షానికి కారణమగుచూ (వర్షము సృష్టి మనుగడకు ముఖ్యాధారము) సర్వము సృజించగల బ్రహ్మ తో సమానమగుచున్నాడు. కులపర్వతాలను సృజించిన బ్రహ్మ వలె ఉదయాద్రిపై ఉదయించడం మూలంగా దాని ఔన్నత్యాన్ని పెంచుతున్నాడు.ముల్లోకాలకంటే ఉచ్ఛస్థితిలో నున్న బ్రహ్మ వలె అద్వితీయమైన తేజస్సుచే ఎవరి చేతనూ మీరబడరాని పై స్థాయిలో ఉన్నాడు. చతుర్ముఖుడైన బ్రహ్మ వలె తన కాంతి తో వెలిగిన నాలుగు దిక్కులనే ముఖములు గలిగియున్నాడు. ఆసనముగా చేసికొనుటవలన బ్రహ్మ పద్మాలకాంతిని బెంచినట్లుగా తన ఆగమనంతో పద్మాల వికసనమునకు కారణమై వాటి కాంతినావిష్కరించుచున్నాడు. ఈవిధముగా వెలుగుచున్నవాడై బ్రహ్మలోని రెండవాభాగమా అనునట్లు ప్రకాశించు సూర్యుడు మీకు సిద్ధి కలిగించుగాక!
****************************************
94.సాద్రిద్యూర్వీనదీశా దిశతి దశ దిశో దర్శయన్ప్రాగ్దృశో యః
సాదృశ్యం దృశ్యతే నో సదశశతదృశి త్రైదశే యస్య దేశే
దీప్తాంశుర్వః స దిశ్యాద్ అశివయుగదశాదర్శితద్వాదశాత్మా
శం శాస్య్తశ్వాంశ్చ యస్యాశయవిద తిశయాద్దన్దశూకాశనాద్యః ||


అర్థము

యః=ఎవడు, ప్రాక్=ముందుగా, సాద్రిద్యూర్వీనదీశాః=కొండలు , ఆకాశము,భూమి, సముద్రములతో కూడిన , దశదిశః=పది దిక్కులను , దర్శయన్= చూపుచున్నవాడై, దృశః= చూపులను , దిశతి= ఇచ్చుచున్నాడో మరియు సదశశతన్నశి= దేవేంద్రునితో కూడిన , త్రైదశీయేప్రదేశే= సర్వలోకముల, సాదృశ్యం= సాటి (ఎవనికి) , నోదృశ్యతే= కనబడుట లేదో, మరియు యః=ఎవడు అశివయుగ దశాదర్శి తద్వాదశాత్మా=ప్రళయకాలదశయందు  తన పండ్రెండు స్పరూపములను చూపుచున్నాడో(ప్రళయకాలమున సూర్యుని రుద్రకిరణములు విజృంభించును.), దందశూకాశనాద్యః= గరుడుని అన్నయగు అనూరుడు, యస్య = ఎవని యొక్క, ఆశయవిత్=  అభిప్రాయమెరిగినవాడై, అశ్వాన్ = గుర్రలను, శాస్తి= శసించుచున్నాడో , నడపు చున్నాడో, సః= ఆ (అట్టి) దీప్తాంశుః =సూర్యుడు, అతిశయాత్ = ఎక్కువగా, ----సుఖమును, దిశ్యాత్= ఇచ్చుకాక.

భావము (నాకు తెలిసి)
ఎవడు ముందుగా తన కాంతుల మూలకంగా కొండలు, ఆకాశము, భూమి సముద్రములు మొదలైన పది దిక్కులను చూచుటకు చూపునిచ్చుచున్నాడో,దేవలోకము మొదలైన సర్వలోకములలొ సాటిలేనివాడైయున్నాడో, ఎవడు ప్రళయ సమయమునందు తన అతి భీకరస్వరూపముగా పన్నెండు పడగలను చూపగలిగి యున్నాడో, ఎవడు మహాత్ముడగు గరుడుని అన్నయగు అనూరుని తన గుఱ్ఱములను శాసించుటకు సేవకునిగా కలిగి ఉన్నాడో అట్టి సూర్యుడు ఎక్కువ సుఖములను మీకిచ్చుగాక.
=======================================

95. తీర్థాని వ్యర్థకాని హృదనదసరసీనిర్ఝరామ్భోజినీనాం
నోదన్వన్తో నుదన్తి ప్రతిభయమశుభశ్వభ్రపాతానుబన్ధి
ఆపో నాకాపగాయా అపి కలుషముషో మజ్జతాం నైవ యత్ర
త్రాతుం యాతోన్యలోకాన్‌ స దిశతు దివసస్యైకహేతుర్హితం వః॥

అర్థము

యత్ర= ఎవడు, అన్యలోకాన్= ఇతరలోకములను, త్రాతుః= రక్షించుటకు, యాతే= వెళ్ళగా, హృద నద సరసీ నిర్ఘారంభోజినీనాం= గుంటలు, నదుల, సరస్సులు, జలపాతములు, పుష్కరిణులు వీటియొక్క, తీర్థాని= ఉదకములు, వ్యర్థకాని= వ్యర్థములో, మరియు, ఉదన్వన్తః=సముద్రములు అశుభశ్వభ్ర పాతాను బంధి =అశుభ్రమగు గుంటలో  పడుటకు సంబంధించిన , ప్రతి భయం= భయమును (నరకమున పడుదుమనెడి పాపభయము నన్నమాట, నోనుదన్తి =పోగొట్టుకున్నవో, మరియు నాకాపకాయాః= ఆ గంగయొక్క, ఆసః = నీరు, మజ్జితాం = స్నానము జేయు వారికి, కలుషముషః= కలుషములు పోగొట్టునవిగా, నైవ = కాకనేపోవుచున్నవో , సః = అట్టి, దివసస్యఏకహేతుః = పగటికి తనొక్కడే కారణమయిన సూర్యుడు , వః =మీకు, హితం = హితమును , దిశతు = ఇచ్చుగాక.

వివరణము
సూర్యసంబంధము లేక ఏ తీర్థములు సముద్రములు, నదులు తమ పని తాము చేయలేవని తాత్పర్యము.

భావము (నాకు తెలిసి)
ఎవడు అయితే నదులు, సరస్సులు మొదలైన వాటి నీరు వ్యర్థము కాకుండా, మనుజులకు అశుభ్రమైన గుంటలలో పడుభయమును పోగొట్టినాడో, గంగాస్నానము జేయువారికి కల్మషహారిగా దేవనది ప్రసిద్ధి పొందుటలో ప్రధానమైన వాడో అట్టి ఏకైక పగటిరాజు ఆ సూర్యుడు మీకు మేలు కల్గించుగాక.
ఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽఽ